منطقه شکار ممنوع مک سرخ در شهرستان زابل استان سیستان و بلوچستان با مساحت تقریبی ۱۳۰۰۰۰ هکتار واقع شده و از گونه های شاخص گیاهی آن می توان به گز- تاغ- اسکنبیل- درمنه- بنه- کهور و از گونه های شاخص جانوری آن می توان به هوبره، جبیر، کل و بز، قوچ و میش اشاره کرد.
محور زاهدان – نهبندان از شرق منطقه عبور می کند به گونه ای که مرز شرقی منطقه به حساب می آید و نزدیکترین شهر به منطقه، شهر جدید رامشار به فاصلة حدوداً 50 کیلومتر است. حداکثر ارتفاع از سطح دریا 1978 و حداقل آن 580 متر می باشد. از نظر توپوگرافی 70% منطقه کوهستانی و 30% دشت و تپه ماهوری است.
این منطقه در سال های قبل از بهترین زیستگاههای گونه هایی نظیر: جبیر، قوچ و میش، کل و بز، پلنگ، کفتار و ... بوده است که با بروز خشکسالی جمعیت این گونه ها بخصوص نشخوار کنندگان کاهش یافته است
این منطقه شکار ممنوع علاوه براین که جمعیت حیات وحش خود را از دست داده است پدیده خشکسالی سبب شده که پوشش گیاهی منطقه نیز تا حد زیادی از بین برود و دبی و حجم منابع آبی این منطقه نیز کاهش یافته است بطوریکه اداره کل حفاظت محیط زیست استان اقدام به نصب چندین مخزن و آب انبار و توزیع علوفه در این منطقه داشته باشد که با توجه به عمق فاجعه این اقدامات کافی نمی باشد.
خشکسالی خود حاصل تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین می باشد که این پدیده در استان سیستان و بلوچستان مشهودتر می باشد.
ما قصد داریم با کمک حامیان طبیعت آبشخور ها و آب انبار های منطقه را در فصول گرم سال که باران نمی بارد با تانکرهای آبرسان محلی تغذیه کنیم.
برای این کار آب با تانکرهای چرخدار از روستائیان اطراف خریداری و در مخازن موجود در منطقه تخلیه میشوند.
با این کار هم آب مورد نیاز حیات وحش تأمین شده و هم جوامع محلی از این کار نفع خواهند برد.
